IBA'T-IBANG MUKHA NG PAG-IBIG 2
(Kapalaran ba o katangahan?)
Ma. Crozalle Reyes Raymundo
a.k.a. Weeween Reyes, 2/23/2012
http://weenweenreyes.blogspot.com/
PANGALAWANG BATO:
"Ano umuwi si Mel? Pakiulit mo nga, nagpakasal kayo ng hindi man lang namin nalaman? Ano bang pinaggagawa ng lalaking yan sa buhay n'ya?"
Parang may bara sa lalamunan ni Laila. Hindi n'ya magawang sagutin ang mga tanong ng kanyang itinuturing na byanan. "Nay painom po ha." At kanyang tinungo ang kusina at kumuha ng tubig. Uminom s'ya paunti unti para masayaran ang nagbabarang lalamunan. She was almost in tears.Naghintay na lang s'ya kung ano pa ang mga sasabihin nito. Kung magsasalita pa s'ya ay baka lalong tuluyang mapaiyak na sa problema sa kanyang napangasawa.
Gusto n'yang magtanong at deretsahin na kung ano ang mga bagay na pwedeng ipagtapat ng kausap sa kanya. Nagtataka s'ya sa sobrang pagkabigla ng kanyang byanan na parang may pag-aalala pa sa mukha ng kanyang sinabing sila'y nagpakasal na. But she chose to keep quiet, wait, and listen to what ever things she is about to divulge.
At doon na nagsimulang maglitanya ang ina ni Mel. "Ano ba ang alam mo sa kanya?" Umiling lang si Laila. Bumuntunghiningang malalim ang ina. "Nagtataka naman ako sa iyo Laila kung bakit nagpadalosdalos ka ng pagpapakasal d'yan kay Mel na hindi man lang ako kinunsulta. Ni hindi kayo nagbigay galang sa akin bilang ina." "Kainis talaga yang si Mel". Laila muttered.
"Kilala mo naman ako Lai. Naging malapit ka naman sa amin noon. At alam na alam mo itong bahay dahil tumira ka rito ng ilang buwan ng alagaan mo ang asawa ko ah. Bakit nga ba nagpakasal ka kay mel ng hindi giniit na magpaalam sa akin.?" "Sorry po Nay, natakot kasi ako na magalit si Mel. Sabi po kasi n'ya magkagalit kayo kaya di na po ako nagpumilit." and she sighed at the thought of her husband.
"Ewan ko Laila, di ko alam kung paanong magpapaliwanag sa iyo. Iyang si Mel adopted ko lang yan. Nasabi ba n'ya sa 'yo?" Umiling namang muli si Laila. Nakagat ang labi. "Mula pa bata yan ay ako na ang kinagisnang ina, pero inamin ko sa kanya nong lumalaki na s'ya. Ni hindi ko nga nakilala ang mga magulang n'ya kasi binigay lang yan nung dati kong katulong. Hindi nga yan legally adopted. Halos sa tawag lang kamimag-ina dahil kami nga ang nagpalaki sa kanya." She was a bit dumbfound of what she heard from her mother-in -law. But tried to be calm.
"Iisa lang ang anak ko. Si Nelson, kilala mo naman yon di ba?. Nakita mo na dito dati kaya lang malayo ang trabaho kaya halos every two weeks lang umuuwi." Gusto n'yang maawa kay Mel sa mga narinig sa b'yanan. But this time, parang mas gusto n'yang maawa sa sarili. Parang pakiramdam n'ya naloko s'ya, as if everything were all lies from the very start. "Huwag mo akong sisihin. Kung nakikita ko man kayo dati na close ay alam kong malapit lang talaga yang si Mel sa mga babae kaya hindi ko binigyang malisya ang pagkakalapit nyo"
"Kaya nga po ako naniwala sa kanya dahil akala ko walang problema kaya hindi kayo nagkokontra at mabait din kayo noon sa akin akala ko po alam n'yo na naging kami na ni Mel nung nag-aalaga pa ako kay Tatay. Hindi n'yo po ba alam yon Nay?" "Naku patawad Laila. Wala akong kalam-alam talaga. Akala ko friend friend lang kayong dalawa. Sana nabanggit mo man lang noon na kayo na. O nagtanong ka man lang kung alam ko na kayo na. Wala rin naman kasing binabanggit sa akin si Mel."
"Akala ko talaga po tunay n'yong anak si Mel kasi kung titingnan ko po mas close kayo kaysa doon sa isa n'yong anak kaya akala ko talaga totoo." "Mas close talaga sa akin yang si Mel kasi nga parang s'ya yong naging panganay kong anak."
At sinapo ng kanyang byanan ang noo na mukhang problematic at litong lito. Tapos muling bumuntinghiningang malalim bago nagsalita ulit. Laila, wag kang mabibigla. Hindi ko alam kung sinong sisisihin sa mga nangyayari. Ako ba , ikaw o si Mel o kayong dalawa. Hay, laila ano itong ginawa mo sa buhay mo. Bakit ka pumayag agad-agad." Akong nahihirapan sa ginawa n'yong yan. Mel's Mother was so disgusted. She did not expect this. Not even in her dreams.
Pero ang isang nagpalindol sa buo n'yang pagkatao ay ang sinabi ng ina na may asawa na si Mel at dalawang anak, at kasalukuyang nasa probinsya nong s'ya ay nandoon sa kanila na nag special nurse. Yon ang nagpatagis sa bagang ni Laila. Galit na galit s'ya bakit wala man lang nagsabi sa kanya. Ang sabi ng ina ni Mel bakit daw s'ya magpapaliwanag ay wala namang humihingi nito. "Yan ang kanina ko pa pinapaliwanag sa iyo Laila. Kung bakit ka pumayag na hindi ako kinausap bago kayo nagpakasal. Tapos ngayong may problema marunong ka naman palang pumunta rito. Ano ang kasalanan ko doon. Sarili mo ang iyong sisihin."
"Bakit hindi si Mel ang tanungin mo? Wala akong kinalaman sa ginawa n'yong dalawa at ako pa nga ang dapat magalit dahil hindi kayo nagbigay galang bago kayo nagpakasal." "Kaya nga po ako pumunta dito kasi po hindi na sumulat si Mel at hindi na rin tumawag mula ng umalis." Napailing na lang ang kanyang byanan. Nagbabakasali po akong tumatawag sa inyo. Nagulat man ay wala s'yang maisasagot dahil kahit sa kanya ay hindi na rin tumatawag o sumulat man lang. Samantala'y umiyak ng umiyak si Laila. Laglag ang balikat at hindi maintindihan kung ano ang gagawin sa problemang kinakaharap. She's lost and her heart was totally wrecked.
Paulit ulit na umaalingawngaw sa kanyang isipan ang sinabi ng byanan na may asawa na si Mel at dalawang anak at ano s'ya ngayon kabit? Kabit na ngang maturingan pagkatapos iniwan din s'ya ng asawa ng wala man lang sabi sabi. Hindi n'ya maunawaan ang lahat ng nangyayari. Gusto n'yang mawalan ng malay at baka paggising n'ya ay iba na ang istorya ng kanyang buhay. Ngunit hanggang makaalis s'ya sa bahay na iyon na kung saan ay una silang nag kakilala ng pekeng asawa ay walang nabago sa katotohanan may asawa na ang kanyang asawa at ngayon ay mukhang nagtatago pa sa kanya.
Habang naglalakad papunta sa sakayan ay bigla s'yang natauhan ng matalsikan ng tubig sa kalsada na nadaanan ng jeep. Muntik pa nga s'yang madagil. Depressed na depressed s'ya sa narinig na balita. Tulala s'ya at parang wala sa sarili. Umiiyak habang lumalakad at wala s'yang pakialam kung may nakakakita ba sa kanyang pag-iyak.
At nagsimulang lumuha ang langit na para bang nakikiramay sa kalungkutan n'ya. At gusto n'yang lunurin ang sarili sa pamamagitan ng mga hampas ng ulan sa kanyang pisngi. At sa lamig ng bawat patak ay umaasa s'ya na mabawasan ang sakit at hapding nadarama. Pero hanggang sa mabasa ng ulan ang kanyang buhok, mukha pababa sa kanyang damit ay wala ring nabago sa katotohanan. And'yan pa rin ang sakit, ang hapdi, na para bang nasugatan ang kanyang puso.
Kung maaari nga lang tingnan ang puso at silipin kung talagang nagdurugo ito ay gagawin n'ya para malaman n'ya kung bakit pagkahapdihapdi nito. "Ahh Mel, ano itong ginawa mo sa akin? Ano ba ang naging kasalanan ko sa 'yo?" This is all that she can do, cry. And who's to blame? Was it her fault to be so naive about men?
Ano bang palad meron ang babaeng ito sa pag-ibig? Ang unang boyfriend ni Laila ay nakabuntis kaya pinilit ng magualang ng babae na pakasalan ang kanilang anak. Pero bago nagpakasal ay pumunta sa kanya at niyaya s'yang magtanan dahil nga daw may pumipikot sa kanya.
Hindi naman pumayag si Laila dahil naaawa s'ya na walang magisnang ama ang bata kung makipag-agawan pa s'ya. Kaya't naghiwaly silang dalawa. Para sa kanya, may ginawang kasalanan ang Ex n'ya kaya dapat n'yang panagutan.
"Kasalanan n'ya yon, kinakaliwa pala n'ya ako kaya't pagdusahan n'ya kung ano man ang maging buhay sa babaeng iyon. Sabi n'ya'y di naman n'ya tutuong minamahal at inakit lang daw s'ya minsan isang gabing parehas silang lasing matapos s'yang maaya ng mga barkadang mag-inuman.
Ginusto n'ya yon so be it." Pagkatapos ng anim na buwan at makapagmove on na s'ya ay nakilala nga n'ya si Mel. Si Mel na akala n'yang magdadala sa kanya ng maginhawang buhay, s'ya pa pala ang sisira at magbibigay ng bigat sa kanya.
Paano na si Laila? Ano na kaya ang maging buhay n'ya ngayon?
------------------- I T U T U L O Y -------------------
No comments:
Post a Comment