BAKAS MO'Y BALIKAN

BAKAS MO'Y BALIKAN
(APO, INA, IMPO)

I (IMPO-APO)
"Andeng!", tunog kulog na tawag ng impo
sa apong may edad na lima't nakupo,
kaysipag na bata't di halos huminto.
Sa bait at galang, laging "po at opo".

II (IMPO)
Mukhang dalidali't agad s'yang gumayak,
huhuli ng bigas't komida at gatas.
Litanya'y salukan ang tapayang apat,
sahig ay bunutin, kinising makintab.

III (APO)
"Tatandaan ko po", ang pakling matuwid.
"Hamo't sa pagbalik yari ng umigib.
Tuloy manalamin sa kinang ng sahig"
an'ya nitong busog, sa sungit at haplit.

IV (IMPO)
Isang impong hukot, magmula'y naglinang,
na sa kanyang hagap ay may pusong bakal.
Disiplinang tila kidlat ang tamaan,
bangis ng hagupit, may latay ang hataw.

V (IMPO)
Anupanga't nibis sa bayang kalapit.
Gisi-gisi't kupas ang suot na damit.
May portamonedang kayhambog na kipkip,
hamak mang kayluma sa laman ay hitik.

VI (IMPO)
Lingid na malihim ang palad na kuyom,
sa katas ng kopra panaho'y tumuloy.
Ang ugat at bunga ng tanim, at dahon,
ay baryang nasinop, sambangang naipon.

VII (APO)
Bumabangong galit tinago sa dibdib.
Bibig laging tikom at dila ay umid.
Agad tatalima imbes na umidlip,
nalikhang daigdig, mundo na kaylupit.

VIII (APO)
Nais ma'y di ibig mangarap ang pahat,
timyas ng paligid ay luksang nahantad.
Hangad na paggiliw, pagsinta ay salat,
tanging pagdaramdam ang gapok na lunas.

IX (APO)
Nilunod ang gabi sa lamyos ng tunog,
ng kudyaping wari'y luma na at paos.
Upang ang hinagpis sa gitna ng lungkot,
sa naglilong ilaw di madamang lubos.

X (INA)
Tuluyang tumakas sa kasiphayuan,
tiwalang Maynila'y ginituang lunan.
Sa mga dagitab at rangyang mamasdan,
paraisong hanap, wari'y abot-tanaw.

XI (APO)
At ang mga bakas pilit tinalunton,
ng matang niningas sa poot at apoy.
Sa abot ng isip galit ang humatol.
Lumatag ang dusa, muhi ay umahon.

XII (INA)
Subalit nasadlak, napadpad sa kasa,
sa sikat na lugar, pamosong Ermita.
Ang akalang yaman, mukha ng pag-asa
ay mabahong banlik, animo'y basura.

XIII (APO)
Kahima't bituin ang s'yang kaulayaw
ng litong kalul'wa't malay-taong pagal,
sa oras ng lumbay luha ang sumbungan.
Kumot n'ya ay lamig sa gabing maginaw.

XIV (APO)
Ang dantay na payak sana'y gusto't nais
ng hapong katawan at hagok na isip.
Balasik na utos, pising di mapatid,
apisyon ng impo, ay kurot sa singit.

XV (APO)
At ang alaala ng amang pumanaw
ang s'yang hikbing nasok sa kahinahunan.
Upang disinsana'y may suhay at tibay,
ang tahanang salat sa alab at gabay.

XVI (APO)
Halos magkumahog ang buwan at taon,
at pito'y nadagdag, gulang nya'y umusbong.
Simbilis lumikwad ang noon ay ngayon,
pait ng hinaing, sa puso'y lumason.

XVII (IMPO)
Ang lola'y tinuos ang buhay na hiram,
langit ay kumaway ng paa'y pumantay.
Dap'wat ang pagsuko'y sa Kanyang kandungan.
Dinig ang agunyas, oras ng paglisan.

XVIII (APO)
Ang kumpas ng hangin mistulang may unos.
Ang dungong karimlan dinumog ng takot.
Sa timik at lumbay may nguyngoy ang tulog,
at bawat pagpikit tugon ay bangungot.

XIX (APO)
Munti niyang palad, dinaop, nagdasal,
at Banal na Aklat ay kagyat namasdan.
Ang tanging namana't sa dusa'y karamay,
kapag di payapa't diwa'y salimbayan.

XX (INA)
May taynga ang langit sa usal ng lupa.
Dinala ng hamog sa inang mumutya,
sa sinapupunang kung saan nagmula.
At s'ya'y nanambitan, nanangis, lumuha.

XXI (INA)
Oh Diyos na Ama ng langit at tanan,
ang Iyong alipin, na minsa'y naligaw.
Kunting awa't habag, nawa'y bahaginan,
Muli'y sa yakap ko, bunso ay humimlay.

XXII (INA)
Abang makalupa, sa yo'y lumuluhod,
at nagpapahabag, ngayo'y kumakatok.
Maawaing Ama, sa Yo'y lumuluhog,
at nananalanging lubos at mataos.

XXIII (INA)
Kakambal ay tangis nitong gabing niig.
Sa bawat pagtawag, kahunta ay langit.
At ang mga kabog at busa ng dibdib,
may munting liwanag bawat pagkainip.

XXIV (INA)
Pagdaka'y tinahak ang layak na landas.
Daa'y di makita't luha'y di maampat.
Habang mga butil ay lumalagaslas,
humihikbing ulap kasabay pumatak.

XXV (APO-INA)
Sa dako pa roon, aninag ang mukha
ng mahal na anak sa dilim niluwa.
Ang nagsilbing tanglaw anag-ag ng tala,
ang iniwang pugad marusing at dusta.

XXVI
Pagsisisi'y kapos sa inang lumayag,
ang pithaya't hangad, taghoy na kaylakas,
Ang laksang himutok ay hibik ng tawad.
Ngayo'y magkayakap, luha'y may halakhak.

XXVII (APO)
"O mahal na inang nagsilang, nagluwal
Alab ng pagliyag ay salat at kulang.
Samo't tanging hanap, yapos ng magulang
Salat man sa yaman, uhaw ay maparam."

XXVIII (APO)
"Haplos ng kamay mo'y sintamis ng halik,
ang higpit at init ng dibdib at bisig.
Bukas ng labi ko'y luwalhating hatid,
ang tanging ligaya, "Inay" ay masambit."

XXIX (APO-INA)
Balasik ang hagkis ng luha't panangis.
Nalaman na't batid, hininga'y hinigit.
Salaping iniwan pala'y labis-labis,
ngunit ang Bibliya'y higit sa mas higit!

XXX (APO-INA)
Mukat mo'y ulinig ang mga palahaw,
ng imbi't palalong tangis na umapaw.
Ang sumpang pangako'y di na mawawalay
sa hamak na labi'y may ngiting sumilay!

Weeween Reyes 2017

Litrato: Google