KALSADA

KALSADA
www.weenweenreyes.blogspot.com.

Tulay ka sa aming paroroonan
Upang marating ang lunan na pakay.
Kahit bahain ka't basura'y bahagdan;
Nakangiti pa rin at hindi ka mariringgan.
Daanan man ng libong toneladang sasakyan;
Nang mga paang may sugat, alipunga't an-an;
Walang sawa mo kaming pinagsisilbihan
Mawakwak man ang mukha mong magaspang.

Ngunit sino ba ang sa 'yo'y nang-aapi;
Dumudura't nagkakalat ng mabahong dumi?
Sa nagnanaknak mong sugat at puri;
Naghahanap sila ng tapat mong pagsilbi?
Mulang iniluwal at lumakad ang pobre;
Tanging ikaw ang laging nasa tabi
Kapag s'ya'y may sakit, lubak mo'y walang tanggi;
Humihirit ang sasakyan sa pagamutang libre.

Ngunit inaabang sira-sirang kalsada;
Kahit isa, meron bang sa yo'y nagpasaya?
Kahit huwad na pagtangi at pagpapahalaga
O ang simpleng salamat, nakatanggap ka ba?
Tulad ng bituing sa langit ay kayganda.
Ang buwang matayog na may sinag na kakaiba.
Ang haring araw na nagdadadala ng enerhiya.
At karagatan at dagat na nagpalis ng gutom nila?

Para ka lang laway na pantighaw ng uhaw.
Walang pumapansin ng kahalagahan.
Nang mga tirang pagkain sa basurahan;
Ngunit sa nangaggutom ay kabusugan.
Gaya ka lang siguro ng tuldok sa isang liham;
Matatapos ba kung walang pangkatapusan?
Ikaw kalsada? mararating ba nila ang lunan
Kung saan ang minamahal nila'y naghihintay?

Kalasada ka lang, isang kalsadang walang buhay
Ngunit lingid sa lahat, wala ang mundo, kung wala ikaw

Weeween Reyes 2017
Larawan: Google