ulan

ULAN

Inapuhap ng aking mga mata
ang yong pinagmulan,
mula sa tawag na langit.
Marahil, ikaw'y luha ng mga anghel,
o pawis ng mga bathala,
o dili kaya'y panghilamos ng mundo.
Ngunit may laya kang itikom
ang yong labi.
Ang mahalaga'y tuwa ka ng mga bata,
habang walang kapagurang nagtatampisaw,
at saya ng nagtatanim sa sabana.
Ngunit tuwina'y isa kang pait.
na kumukurot sa aking dibdib
upang lumuha.
Salamisim ka ng saya, lambing at dusa.
Ang mga alaala'y lumalakbay pabalik.
Noong kami'y lunod sa ligaya,
kasabay ng pagkandirit sa kalsada.
Kanlung-kanlong ng mga halakhak,
yakap ng lamig.
Habang nagsasalimbayan
ang mga gunitang pilit nilulusaw,
lumandas sa pisnging yayat ang mga butil,
kasabay sa palagaslas mo't naging ikaw.
Nabasa ang antipas.
Sana'y malunod din at maanod
ang masasaklap na salagimsim.
Nawa'y
ang aking paglaya

Weeween 2017
halaw sa librong
Simsim at Salamisim
(Parnaso sa Kubo)
Larawan: hango sa google