PIRA-PIRASONG ULAP

· 

PIRA-PIRASONG ULAP
www.weenweenreyes.blogspot.com

Naghagilap ang aking mga mata.
Ibig kong mamulot
ng mga naggagandahang ulap,
simula sa mababa pataas.
Isa-isa kong tinipon
ang bawat hibla nito.
May malaki't maliit.
Nais ko sana'y simputi ng bulak
ang aking bawat mahagip.
Upang sa pamamagitan nito
ang maiguhit galing sa paslit
kong alaala'y magagandang bagay,
masasaya, wagas at puno ng pag-ibig.
Ngunit aking napansin,
sari-sari ang kulay ng mga ulap.
May puting-puti, may abuhin,
may mapula, may kulay kahel,
may ube at meron ding maitim.
Marahil ito'y sanhi ng pagkakaiba
ng oras, at panahon, at repleksyon.
Para bang ating buhay.
Maraming kulay, maraming hugis,
May makapal may manipis.
May halakhak, may paghikbi.

Unti-unti kong pinagdikit
Ang bawat kong nadampot
upang ihugis ang ating kabataan.
Noong tayo pa lang, ating
mga kapatid, ating nanay at tatay.
Punong-puno ng pagmamahal at pangarap.
Kaysaya, kahit minsan
may lungkot ding kaagapay.
Ngunit tulad ng kastilyong buhangin
ang tinipon kong ulap
nadala ng hanging umihip,
nawasak, naiba ang hugis.
At ang mga ating mga hakbang
naiba ang landas, hindi nasunod
ang mga mumunting pinangarap
Ngunit gaya ng paggiya ng timon,
nariyan palagi ang Panginoon
upang hatakin tayo sa tamang landas,
nang sa ating paggising
tayo'y maging magulang
at may pamilyang masasandigan.

Gaya ng kung saan tayo nagsimula
Naitayo ang bagong kastilyong
Tunay na sariling atin.
Nabuo ang mga ulap na mapuputi
upang maging daan sa ating pagngiti.
Ngunit ang anino ng kabataan
at ang ating pamilyang pinagmulan
mawalay man ay busilak ang pagmamahal,

Weeween 2018 (April 9)